کارگردانی بد (دورخوانی)

این ویدیو به بررسی جنبه‌های منفی دورخوانی می‌پردازد، آن نوع دورخوانی که مدرس درباره‌اش بحث می‌کند جلساتی‌ست که طی آن کارگردان نحوه‌ی بیان دیالوگ‌ها و در کل رویکرد خود نسبت به نمایش‌نامه را به بازیگران دیکته می‌کند که با تماشای این ویدیو می‌توانید به نتایج منفی این عمل پی ببرید.

اما دورخوانی، به‌خصوص در تئاتر، ابعاد بسیار وسیع‌تری دارد. در برخی جلسات کارگردان بازیگر را به سمت خوانش بدون آکسان، بدون لحن و بدون آهنگ از متن سوق می‌دهد که اصطلاحاً به آن ساده خوانی می گویند. برای بازیگران بهترین روش خواندن متن در روزهای ابتدایی ساده خوانی است تا پس از درک درست لغات و نکات متن برای گام های بعدی آماده شوند. مدت زمان این کار بسته به نیاز کارگردان و هدفی که در سر دارد متغیر است. در این فرآیند علاوه بر اینکه ذهنیت نسبت به متن نمایشی به رویکرد کارگردان محدود نمی‌شود، بلکه بازیگر نیز زمان زیادی را با متن می‌گذارند و در نتیجه انتخاب‌ها و گزینه‌هایی که شاید خودش هم در ابتدا از آن‌ها آگاه نبوده به سراغ‌اش می‌آید. این فرآیند موجب می‌شود رفته رفته و در برهمکنش تمام اجزای تئاتر باهم، نحوه‌ی بیان شکل گیرد و بهترین حالت خود را داشته باشد.

در آخر باید گفت تمام صحبت‌هایی که در چنین زمینه‌هایی انجام می‌شود، در این راستاست که انتخاب‌های انجام‌شده در یک اثر نمایشی در اثر فرآیندهای خلاقانه و با همکاری شکل گرفته باشد، نه اینکه نتیجه به اولین گزینه‌ی ذهن کارگردان محدود شود. چرا که کارگردان در صورت دیکته کردن بازی به بازیگر در خوشبینانه ترین حالت به استاندارد خودش می رسد. اما در صورت اعتماد کردن و فراهم کردن بستر خلاقیت برای بازیگران، می تواند در بعضی مواقع به چیزی فراتر از تصور اولیه دست یابد.